Het is duidelijk dat onze parochiekerk heel wat mensen aantrekt die als bedevaarder of vereerder steun komen zoeken bij Sint-Rita of hun dankbaarheid naar haar toe willen tonen. Een groot deel van de week staan er trouwens vrijwilligers klaar om hen op te vangen en in het winkeltje achteraan in de kerk worden er artikelen aangeboden aan wie dat wenst. Ook op de momenten dat er geen vrijwilligers zijn, is er de mogelijkheid om o.a. kaarsen te kopen of om intenties voor missen aan te vragen. Er wordt dan wel verwacht dat het bijhorend bedrag in een ‘offerblok’ gedeponeerd wordt.
Daar loopt het af en toe wel mis. Luc Hellemans die in belangrijke mate ons parochiaal leven organiseert en dan ook het reilen en zeilen in de parochie op de voet volgt, merkt regelmatig dat sommige bezoekers het spel niet eerlijk spelen, m.a.w. niet netjes hun aankopen betalen of hun bijdrage in de collectemandjes Zo vond hij regelmatig jetons voor o.a. de carwash, van winkelwagentjes of van de Vlaamse petanque-federatie. Zelfs van een casino in Las Vegas kwam er een speelmunt tevoorschijn, allicht van een teruggekeerde gokker! Of dat Sint-Rita verblijd heeft, is twijfelachtig.
Afgelopen weken hebben enkele vrijwilligers de ‘hele buit’ geselecteerd en wat kwam er uit de bus? Naast de correcte betalingen in euro’s, want dat gebeurt natuurlijk ook, bleek dat nog heel wat kerkbezoekers over oude, dus vervallen Belgische munten beschikken en dat ze die graag gebruiken bij hun aankoop. Er zijn er zelfs nog met gaatjes bij, uit de tijd van de centimes na de oorlog, stel je voor! En dat was nog maar een stukje van het verhaal, want uiteindelijk konden de ‘onderzoekers’ 61 landen aanwijzen waarvan munten hier in onze kerk als betaling gebruikt werden. Een gros kwam uit de U.S.A. en Groot-Brittannië en verder was ongeveer heel Europa vertegenwoordigd tot Oekraïne en Rusland toe.
Op de duur kwamen er ook munten tevoorschijn met voor ons onbekende schriftsoorten, maar ook die konden ‘ontcijferd’ worden. Voor zo’n zoekopdrachten is een computer bijzonder handig. Op die manier waren we ondertussen in het Verre Oosten beland met landen als India, Indonesië, Maleisië, China, Cambodja… . Het zorgde zeker voor een opfrissing van de aardrijkskundige kennis! En het kon nog verder, want uiteindelijk zaten er ook twee munten tussen afkomstig uit Tonga, een eilandengroep in de Stille Oceaan op 20.000 km van België! Moeten we nu echt geloven dat er zelfs vandaar bedevaarders naar onze Sint-Rita in Kontich gekomen zijn? Dat zou toch wel heel bijzonder zijn!
En eigenlijk is dit nog niet het einde van het verhaal, want er kwam nog een bijzonder mooie vervalsing van een middeleeuwse munt tevoorschijn met een Vlaamse graaf aan de ene kant en een Frans wapenschild uit een andere tijd aan de andere zijde. Mooi, maar voor specialisten meteen duidelijk: vals! Zowel voor- als achterkant verwezen trouwens naar een tijd vóór Sint-Rita. Je zou kunnen zeggen dat Sint-Rita hier in onze kerk betaald werd met een munt van vóór haar geboorte! Toch wel een sterk verhaal.
Natuurlijk staat Sint-Rita bekend als de toevlucht voor hopeloze gevallen, maar de bezoekers die hun ‘verkeerd’ geld hier achter laten moeten toch beseffen dat zij daardoor de parochie opzadelen met een onprettige ‘erfenis’. Het spreekwoord zegt wel: ‘geld maakt alles goed’, maar ‘dit soort geld’ maakt niet gelukkig! Dat zal wel duidelijk zijn. Sint-Rita, zowel de heilige als onze parochie, verdient beter. Hoe dan ook, het moet zeker gezegd worden dat de meeste kerkgangers wel de juiste ‘duit in het zakje doen’ om met een aangepast spreekwoord af te sluiten. En dat maakt ons blij.